1 Pan wezwał Mojżesza i tak powiedział do niego z Namiotu Spotkania:
2 Mów do Izraelitów i powiedz im: Jeśli kto z was zechce złożyć dar z bydląt dla Pana, niech złoży go albo z cielców, albo z mniejszego bydła.
3 Jeżeli chce złożyć na ofiarę całopalną dar z bydła, niech weźmie samca bez skazy i przyprowadzi go przed wejście do Namiotu Spotkania, aby Pan przyjął go łaskawie.
4 Położy rękę na głowie żertwy, aby była przyjęta jako przebłaganie za niego
5 Potem zabije młodego cielca przed Panem, a kapłani, synowie Aarona, ofiarują krew, to jest pokropią nią dokoła ołtarz stojący przed wejściem do Namiotu Spotkania.
6 Następnie obedrze żertwę ze skóry i podzieli ją na części.
7 Kapłani, synowie Aarona, przyniosą ogień na ołtarz i ułożą drwa na ogniu.
8 Potem kapłani, synowie Aarona, ułożą części wraz z głową i tłuszczem na drwach leżących na ogniu na ołtarzu.
9 Wnętrzności i nogi zwierzęcia będą obmyte wodą. Kapłan zamieni to wszystko w dym na ołtarzu. To jest całopalenie, ofiara spalana, miła woń dla Pana.
10 Jeżeli zaś kto chce złożyć na ofiarę całopalną dar z trzody, z baranków lub koziołków, niech weźmie samca bez skazy.
11 Będzie on zabity po północnej stronie ołtarza, przed Panem, a kapłani, synowie Aarona, pokropią krwią Jego ołtarz dokoła.
12 Potem podzielą go na części. Kapłan ułoży je wraz z głową i tłuszczem na drwach leżących na ogniu, na ołtarzu.
13 Wnętrzności i nogi zwierzęcia będą obmyte wodą. Kapłan złoży w ofierze to wszystko i zamieni w dym na ołtarzu. To jest całopalenie, ofiara spalana, miła woń dla Pana.
14 A jeżeli kto chce złożyć w darze ptaka jako całopalenie dla Pana, niech złoży w darze synogarlicę lub młodego gołębia.
15 Kapłan przyniesie go do ołtarza, złamie mu główkę i zamieni go w dym na ołtarzu. Krew jego wyciśnie na ścianę ołtarza.
16 Potem oddzieli wole jego wraz z piórami i wyrzuci je na popielisko, na wschód od ołtarza.
17 Następnie kapłan naderwie jego skrzydła, jednak nie oddzielając ich całkowicie, i zamieni w dym na ołtarzu, na drwach leżących na ogniu. To jest całopalenie, ofiara spalana, miła woń dla Pana.
Versículos relacionados com Księga Kapłańska, 1:
Kapłańska 1 przedstawia szczegółowe instrukcje dotyczące oferty ofiary dla Pana, zwłaszcza poświęcenia Holokaustu. Ofiary były formą kultu i pokuty za grzechy popełnione przez lud. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Księdze Kapłańskiej 1:
Kapłańska 4:35 - „On usunie cały tłuszcz, a także tłuszcz od ofiarnego zwierzęcia w ofercie komunii i spali się na ołtarzu jako przyjemny aromat dla Pana. Zatem kapłan zrobi Zadębienia o człowieka grzechy i otrzyma wybaczenie ”. Werset ten podkreśla znaczenie usunięcia tłuszczu z poświęcenia, które należy spalić jako przyjemną ofertę dla Pana i formę Zatępienia dla popełnionych grzechów.
Kapłańska 6:9 - „Wydaj rozkazy Aaronowi i jego dzieciom, mówiąc:„ To jest prawo Holokaustu: Holokaust powinien pozostać przy ogniu ołtarza przez całą noc do rana, a ogień ołtarzowy powinien być na nim oświetlony ”. Ten werset przedstawia prawo Holokaustu, które należy przechowywać przy ognisku ołtarza przez całą noc, a ogień powinien być w nim oświetlony.
Kapłańska 17:11 - „Albowiem życie ciała jest we krwi, a ja dałem wam zadośćuczynienie na ołtarzu; to krew sprawia, że pokonuje życie”. Ten werset podkreśla znaczenie krwi w poświęceniu, która była formą Zadawania grzechów ludu.
Kapłańska 22:19-20 - „Jeśli zaoferujesz wadliwe zwierzę, nie zostanie to zaakceptowane dla ciebie. Nie zostanie ono zaakceptowane na twoją korzyść, ponieważ jest wadliwe”. Werset ten przedstawia wymóg, aby zwierzęta ofiarowane w poświęceniu były doskonałe, bez żadnej wady, i że Pana ofiary z wadliwymi zwierzętami nie zostaną zaakceptowane przez Pana.
Kapłańca 23:37 - „To są dni reszty Pana, dni, w których powinieneś przywołać święte spotkania i prezentować wypaloną ofiarę Panu, spaloną ofertę, ofiary zbóż i napoje, każdy w wyznaczonym dniu”. Ten werset podkreśla znaczenie przestrzegania świętych dni, kiedy lud powinien ofiarować Panu jako formę kultu.
Rozdziały: