Encontrados 12 resultados para: benedicens
Pronusque adoravi Dominum, benedicens Domino Deo domini mei Abraham, qui perduxit me recto itinere, ut sumerem filiam fratris domini mei filio ejus. (Liber Genesis 24, 48)
Et non cognovit eum, quia pilosæ manus similitudinem majoris expresserant. Benedicens ergo illi, (Liber Genesis 27, 23)
Accessit, et osculatus est eum. Statimque ut sensit vestimentorum illius fragrantiam, benedicens illi, ait: Ecce odor filii mei sicut odor agri pleni, cui benedixit Dominus. (Liber Genesis 27, 27)
Post hæc introduxit Joseph patrem suum ad regem, et statuit eum coram eo: qui benedicens illi, (Liber Genesis 47, 7)
et assumet, atque introducet in terram, quam possederunt patres tui, et obtinebis eam: et benedicens tibi, majoris numeri te esse faciat quam fuerunt patres tui. (Liber Deuteronomii 30, 5)
Invocavit vero Jabes Deum Israël, dicens: Si benedicens benedixeris mihi, et dilataveris terminos meos, et fuerit manus tua mecum, et feceris me a malitia non opprimi. Et præstitit Deus quæ precatus est. (Liber I Paralipomenon 4, 10)
Factum est autem die tertia, dum compleret orationem, benedicens Dominum (Liber Thobis 3, 12)
Viduam ejus benedicens benedicam ; pauperes ejus saturabo panibus. (Liber Psalmorum 131, 15)
Et flexus Simon, non debellavit eos: ejecit tamen eos de civitate, et mundavit ædes in quibus fuerant simulacra, et tunc intravit in eam cum hymnis benedicens Dominum: (Liber I Maccabaeorum 13, 47)
Et manducantibus illis, accepit Jesus panem: et benedicens fregit, et dedit eis, et ait: Sumite, hoc est corpus meum. (Evangelium secundum Marcum 14, 22)
Apertum est autem illico os ejus, et lingua ejus, et loquebatur benedicens Deum. (Evangelium secundum Lucam 1, 64)
dicens: Nisi benedicens benedicam te, et multiplicans multiplicabo te. (Epistula ad Hebraeos 6, 14)