Fondare 29 Risultati per: sponsa
Sponsa. Osculetur me osculo oris sui ; quia meliora sunt ubera tua vino, (Canticum Canticorum 1, 1)
Sponsa. Nigra sum, sed formosa, filiæ Jerusalem, sicut tabernacula Cedar, sicut pelles Salomonis. (Canticum Canticorum 1, 4)
Sponsa. Dum esset rex in accubitu suo, nardus mea dedit odorem suum. (Canticum Canticorum 1, 11)
Sponsa. Ecce tu pulcher es, dilecte mi, et decorus ! Lectulus noster floridus. (Canticum Canticorum 1, 15)
Sponsa. Sicut malus inter ligna silvarum, sic dilectus meus inter filios. Sub umbra illius quem desideraveram sedi, et fructus ejus dulcis gutturi meo. (Canticum Canticorum 2, 3)
Sponsa. Vox dilecti mei ; ecce iste venit, saliens in montibus, transiliens colles. (Canticum Canticorum 2, 8)
Sponsa. Capite nobis vulpes parvulas quæ demoliuntur vineas: nam vinea nostra floruit. (Canticum Canticorum 2, 15)
Veni de Libano, sponsa mea: veni de Libano, veni, coronaberis: de capite Amana, de vertice Sanir et Hermon, de cubilibus leonum, de montibus pardorum. (Canticum Canticorum 4, 8)
Vulnerasti cor meum, soror mea, sponsa ; vulnerasti cor meum in uno oculorum tuorum, et in uno crine colli tui. (Canticum Canticorum 4, 9)
Quam pulchræ sunt mammæ tuæ, soror mea sponsa ! pulchriora sunt ubera tua vino, et odor unguentorum tuorum super omnia aromata. (Canticum Canticorum 4, 10)
Favus distillans labia tua, sponsa ; mel et lac sub lingua tua: et odor vestimentorum tuorum sicut odor thuris. (Canticum Canticorum 4, 11)
Hortus conclusus soror mea, sponsa, hortus conclusus, fons signatus. (Canticum Canticorum 4, 12)