Mądrość Syracha, 48

1. Następnie powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia.

2. On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę.

3. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień.

4. Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że tobie jest równy?

5. Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego i słowem Najwyższego wywiodłeś go z Szeolu.

6. Ty, który zaprowadziłeś królów na zgubę, zrzucając z łoża okrytych chwałą.

7. Ty, któryś na Synaju otrzymał rozkaz wykonania kary, i na Horebie wyroki pomsty.

8. Ty, który namaściłeś królów jako mścicieli, i proroka, następcę po sobie.

9. Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu, na wozie, o koniach ognistych.

10. O tobie napisano, żeś zachowany na czasy stosowne, by uśmierzyć gniew przed pomstą, by zwrócić serce ojca do syna, i pokolenia Jakuba odnowić.

11. Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy.

12. Gdy Eliasza zakrył wir powietrzny, Elizeusz został napełniony jego duchem. Za dni swoich nie lękał się [żadnego] władcy i nikt nie osiągnął nad nim przewagi.

13. Nic nie było zbyt wielkie dla niego i w grobowym spoczynku ciało jego prorokowało.

14. Za życia czynił cuda i przy śmierci jego działy się rzeczy przedziwne.

15. Mimo to jednak lud się nie nawrócił i nie odstąpił od swoich grzechów. Został przeto uprowadzony daleko od swej ziemi i rozproszony po całym świecie.

16. Ostała się tylko mała Reszta ludu i panujący z domu Dawidowego; jedni z nich czynili to, co było Panu przyjemne, a inni namnożyli grzechów.

17. Ezechiasz obwarował swe miasto, wprowadził wodę do jego środka, wykuł żelazem skałę i pobudował cysterny na wodę.

18. Za jego dni przybył Sennacheryb i posłał rabsaka. Ten podniósł swą rękę przeciw Syjonowi i w pysze swojej się chełpił.

19. Wtedy zadrżały ich serca i ręce i chwyciły ich bóle jak u rodzących.

20. Wzywali Pana miłosiernego, wyciągając do Niego swe ręce, a Święty z nieba wnet ich wysłuchał i wybawił przez Izajasza.

21. Poraził obóz Asyryjczyków: wytracił ich Jego anioł.

22. Albowiem Ezechiasz czynił to, co było miłe Panu, i trzymał się mocno dróg swego przodka, Dawida, a wskazywał je prorok Izajasz, wielki i godny wiary w swoim widzeniu.

23. Za dni swoich cofnął słońce i przedłużył życie królowi.

24. Wielkim duchem ujrzał rzeczy ostateczne i pocieszył strapionych na Syjonie.

25. Objawił to, co miało przyjść, aż do końca wieków, i rzeczy zakryte wprzód, nim się stały.