Löydetty 335 Tulokset: iustitiam Dei remissionem Nam veniam. Gratia Dei divina sapientia
horum gratia perierunt fratres mei omnes propter Israël, et relictus sum ego solus. (Liber I Maccabaeorum 13, 4)
Vindicabo itaque gentem meam, et sancta, natos quoque nostros, et uxores: quia congregatæ sunt universæ gentes conterere nos inimicitiæ gratia. (Liber I Maccabaeorum 13, 6)
Et elegit Simon viros, et misit ad Demetrium regem ut faceret remissionem regioni: quia actus omnes Tryphonis per direptionem fuerant gesti. (Liber I Maccabaeorum 13, 34)
Sed cum venisset Jerosolymam, et benigne a summo sacerdote in civitate esset exceptus, narravit de dato indicio pecuniarum, et cujus rei gratia adesset, aperuit: interrogabat autem si vere hæc ita essent. (Liber II Maccabaeorum 3, 9)
quarum gratia periculosa eos contentio habebat, et eorum instituta æmulabantur, ac per omnia his consimiles esse cupiebant, quos hostes et peremptores habuerant. (Liber II Maccabaeorum 4, 16)
Itaque Ptolemæus in quodam atrio positum quasi refrigerandi gratia regem adiit, et deduxit a sententia: (Liber II Maccabaeorum 4, 46)
singulos illorum hortabatur voce patria fortiter, repleta sapientia: et, femineæ cogitationi masculinum animum inserens, (Liber II Maccabaeorum 7, 21)
Hinc igitur cœpit ex gravi superbia deductus ad agnitionem sui venire, divina admonitus plaga, per momenta singula doloribus suis augmenta capientibus. (Liber II Maccabaeorum 9, 11)
ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo. (Liber Proverbiorum 1, 9)
Sapientia foris prædicat ; in plateis dat vocem suam: (Liber Proverbiorum 1, 20)
Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animæ tuæ placuerit, (Liber Proverbiorum 2, 10)
Dominus sapientia fundavit terram ; stabilivit cælos prudentia. (Liber Proverbiorum 3, 19)