Löydetty 1637 Tulokset: Mea
Ego autem testem Deum invoco in animam meam, quod parcens vobis non veni ultra Corinthum. (Epistula II ad Corinthios 1, 23)
Utinam sustineretis modi cum quid insipientiae meae; sed et supportate me! (Epistula II ad Corinthios 11, 1)
praeter illa, quae extrinsecus sunt, instantia mea cotidiana, sollicitudo omnium ecclesiarum. (Epistula II ad Corinthios 11, 28)
Si gloriari oportet, quae infirmitatis meae sunt, gloriabor. (Epistula II ad Corinthios 11, 30)
et dixit mihi: “Sufficit tibi gratia mea, nam virtus in infirmitate perficitur”. Libentissime igitur potius gloriabor in infirmitatibus meis, ut inhabitet in me virtus Christi. (Epistula II ad Corinthios 12, 9)
Audistis enim conversationem meam aliquando in Iudaismo, quoniam supra modum persequebar ecclesiam Dei et expugnabam illam; (Epistula ad Galatas 1, 13)
et proficiebam in Iudaismo supra multos coaetaneos in genere meo, abundantius aemulator exsistens paternarum mearum traditionum. (Epistula ad Galatas 1, 14)
Cum autem placuit Deo, qui me segregavit de utero matris meae et vocavit per gratiam suam, (Epistula ad Galatas 1, 15)
Ab his autem, qui videbantur esse aliquid — quales aliquando fuerint, nihil mea interest; Deus personam hominis non accipit — mihi enim, qui observabantur, nihil contulerunt, (Epistula ad Galatas 2, 6)
et tentationem vestram in carne mea non sprevistis neque respuistis, sed sicut angelum Dei excepistis me, sicut Christum Iesum. (Epistula ad Galatas 4, 14)
Vellem autem esse apud vos modo et mutare vocem meam, quoniam incertus sum in vobis. (Epistula ad Galatas 4, 20)
Videte qualibus litteris scripsi vobis mea manu. (Epistula ad Galatas 6, 11)