Löydetty 2792 Tulokset: Lud

• Zamiast ciebie on będzie mówić do ludu, on będzie dla ciebie ustami, a ty będziesz dla niego jakby Bogiem. (Księga Wyjścia 4, 16)

• Pan rzekł do Mojżesza: Gdy będziesz zbliżał się do Egiptu, pamiętaj o władzy czynienia wszelkich cudów, jaką ci dałem do ręki, i okaż ją przed faraonem. Ja zaś uczynię upartym jego serce, że nie zechce zezwolić na wyjście ludu. (Księga Wyjścia 4, 21)

• powiedział Aaron wszystko to, co Pan mówił Mojżeszowi, ten zaś wykonywał znaki na oczach ludu. (Księga Wyjścia 4, 30)

• I uwierzył lud, gdy słyszał, że Pan nawiedził Izraelitów i wejrzał na ich ucisk. A uklęknąwszy, oddali pokłon. (Księga Wyjścia 4, 31)

• Potem udali się Mojżesz i Aaron do faraona i powiedzieli mu: Tak powiedział Pan, Bóg Izraela: Wypuść mój lud, aby urządził na pustyni uroczystość ku mojej czci. (Księga Wyjścia 5, 1)

• Na to odpowiedział im król egipski: Dlaczego to, Mojżeszu i Aaronie, chcecie odwieść lud od pracy? Idźcie co prędzej do waszych robót. (Księga Wyjścia 5, 4)

• I powiedział jeszcze faraon: Oto lud kraju teraz jest liczny, a wy odciągacie go od pracy. (Księga Wyjścia 5, 5)

• Tego samego dnia taki rozkaz wydał faraon dozorcom robót ludu i pisarzom: (Księga Wyjścia 5, 6)

• Nie będziecie dostarczać więcej ludowi słomy do wyrabiania cegły, jak poprzednio. Odtąd niech sami starają się o słomę. (Księga Wyjścia 5, 7)

• Praca tych ludzi musi się stać cięższa, aby się nią zajęli, a nie skłaniali się ku fałszywym wieściom. (Księga Wyjścia 5, 9)

• Wyszli więc dozorcy robót ludu razem z pisarzami i ogłosili ludowi: Tak rozkazał faraon: Nie dostarczę wam więcej słomy. (Księga Wyjścia 5, 10)

• I rozproszył się lud po całej ziemi egipskiej, aby zbierać ścierń zamiast słomy. (Księga Wyjścia 5, 12)