Löydetty 592 Tulokset: Dawid i Saul
Wrócił Samuel i szedł za Saulem. Saul oddał pokłon Panu. (1 Księga Samuela 15, 31)
Następnie udał się Samuel do Rama, a Saul wrócił do swej posiadłości w Gibea Saulowym. (1 Księga Samuela 15, 34)
Samuel odrzekł: Jakże pójdę? Usłyszy o tym Saul i zabije mnie. Pan odpowiedział: Weźmiesz ze sobą jałowicę i będziesz mówił: Przybywam złożyć ofiarę Panu. (1 Księga Samuela 16, 2)
Saul odrzekł sługom: Dobrze, wyszukajcie mi człowieka, który by dobrze grał, i przyprowadźcie go do mnie! (1 Księga Samuela 16, 17)
Saul wyprawił posłańców do Jessego, by powiedzieli: Przyślij mi twego syna, Dawida, który jest przy owcach. (1 Księga Samuela 16, 19)
Dawid przybył do Saula i przebywał z nim. Saul pokochał go bardzo. Dawid stał się jego giermkiem. (1 Księga Samuela 16, 21)
Kazał więc Saul powiedzieć przez posłańców Jessemu: Chciałbym zatrzymać u siebie Dawida, gdyż mi się spodobał. (1 Księga Samuela 16, 22)
A kiedy zły duch zesłany przez Boga napadał na Saula, brał Dawid cytrę i grał. Wtedy Saul doznawał ulgi, czuł się lepiej, a zły duch odstępował od niego. (1 Księga Samuela 16, 23)
Natomiast Saul i Izraelici zgromadzili się i rozłożyli obozem w Dolinie Terebintu, przygotowując się do walki z Filistynami. (1 Księga Samuela 17, 2)
Gdy Saul i wszyscy Izraelici usłyszeli słowa Filistyna, przelękli się i przestraszyli bardzo. (1 Księga Samuela 17, 11)
Dawid był synem Efratejczyka, tego, który pochodził z Betlejem judzkiego, a nazywał się Jesse i miał ośmiu synów. W czasach Saula był on stary i podeszły [w latach] "pośród mężów". (1 Księga Samuela 17, 12)
Dawid był najmłodszy, trzej starsi wyruszyli za Saulem. (1 Księga Samuela 17, 14)