1. Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana,

2. chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę; chcę śpiewać Bogu mojemu, póki będę istniał.

3. Nie pokładajcie ufności w książętach ani w człowieku, u którego nie ma wybawienia.

4. Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi, wówczas przepadają jego zamiary.

5. Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim,

6. który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nich istnieje. On wiary dochowuje na wieki,

7. daje prawo uciśnionym i daje chleb głodnym. Pan uwalnia jeńców,

8. Pan przywraca wzrok niewidomym, Pan podnosi pochylonych, Pan miłuje sprawiedliwych.

9. Pan strzeże przychodniów, chroni sierotę i wdowę, lecz na bezdroża kieruje występnych.

10. Pan króluje na wieki, Bóg twój, Syjonie - przez pokolenia. Alleluja.





“Pobres e desafortunadas as almas que se envolvem no turbilhão de preocupações deste mundo. Quanto mais amam o mundo, mais suas paixões crescem, mais queimam de desejos, mais se tornam incapazes de atingir seus objetivos. E vêm, então, as inquietações, as impaciências e terríveis sofrimentos profundos, pois seus corações não palpitam com a caridade e o amor. Rezemos por essas almas desafortunadas e miseráveis, para que Jesus, em Sua infinita misericórdia, possa perdoá-las e conduzi-las a Ele.” São Padre Pio de Pietrelcina