Found 120 Results for: finem temporis
Ne tradas bestiis animas confitentes tibi et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. (Liber Psalmorum 74, 19)
Aut deficiet in finem misericordia sua, cessabit verbum a generatione in generationem? (Liber Psalmorum 77, 9)
Usquequo, Domine? Irasceris in finem? Accendetur velut ignis zelus tuus? (Liber Psalmorum 79, 5)
Finem posuisti splendori eius et sedem eius in terram collisisti. (Liber Psalmorum 89, 45)
Usquequo, Domine, absconderis in finem, exardescet sicut ignis ira tua? (Liber Psalmorum 89, 47)
Omni consummationi vidi finem, latum praeceptum tuum nimis. (Liber Psalmorum 119, 96)
Inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum, in finem. (Liber Psalmorum 119, 112)
Si dinumerabo eas, super arenam multiplicabuntur; si ad finem pervenerim, adhuc sum tecum. (Liber Psalmorum 139, 18)
Et principatum quidem non obtinuit, finem vero insidiarum suarum confusionem adeptus, profugus iterum abiit in Ammanitidem. (Liber II Maccabaeorum 5, 7)
Sed non post multum temporis misit rex senem quendam Athe niensem, qui compelleret Iudaeos, ut se transferrent a patriis legibus et Dei legibus ne uterentur; (Liber II Maccabaeorum 6, 1)
ne, peccatis nostris in finem devolutis, demum in nos vindicet; (Liber II Maccabaeorum 6, 15)
His itaque gestis et communi facta obsecratione, misericordem Dominum postulabant, ut in finem servis suis reconciliaretur. (Liber II Maccabaeorum 8, 29)