Found 61 Results for: hańba
Przyszła wyniosłość - przyszła i hańba, u ludzi skromnych jest mądrość. (Księga Przysłów 11, 2)
W ślad za występnym idzie pogarda, wraz z godnym pogardy - hańba. (Księga Przysłów 18, 3)
Nie przechwalaj się niesławą ojca, albowiem hańba ojca nie jest dla ciebie chwałą. (Mądrość Syracha 3, 10)
W mowie jest chwała i hańba człowieka, a język może sprowadzić jego upadek. (Mądrość Syracha 5, 13)
Wzgarda zazwyczaj towarzyszy kłamcy, a hańba stale ciąży na nim. (Mądrość Syracha 20, 26)
Jest brakiem wychowania podsłuchiwać pod drzwiami, człowieka rozumnego zaś okrywałoby to hańbą. (Mądrość Syracha 21, 24)
Leniwiec przyrównany będzie do obłoconego kamienia, a każdy zagwiżdże nad jego hańbą. (Mądrość Syracha 22, 1)
Hańba dla ojca, jeśli ma syna źle wychowanego, a jeśli córkę, to wstyd mu ona przyniesie. (Mądrość Syracha 22, 3)
Pamięć o niej zostanie jako wzór przekleństwa, a hańba jej nie będzie wymazana. (Mądrość Syracha 23, 26)
Złem jest, bezwstydem i wielką hańbą, jeśli żona utrzymuje swego męża. (Mądrość Syracha 25, 22)
Dziedzictwo dzieci grzeszników pójdzie na zatracenie, a hańba stale idzie razem z ich nasieniem. (Mądrość Syracha 41, 6)
Lepsza przewrotność mężczyzny niż dobroć kobiety, a kobieta, która wstyd przynosi - to hańba! (Mądrość Syracha 42, 14)