Found 3769 Results for: Lot i jego rodzina

  • Zaraz potem ukazał się brat jego, trzymający Ezawa za piętę; dano mu przeto imię Jakub. - Izaak miał lat sześćdziesiąt, gdy mu się oni urodzili. (Księga Rodzaju 25, 26)

  • A kiedy okoliczni mieszkańcy pytali go o jego żonę, odpowiedział: Jest ona moją siostrą. Bał się bowiem mówić: To moja żona, gdyż myślał sobie: Jeszcze gotowi mnie zabić z powodu Rebeki. - Była ona bowiem bardzo piękna. (Księga Rodzaju 26, 7)

  • zasypali ziemią wszystkie studnie, które słudzy jego ojca, Abrahama, niegdyś wykopali. (Księga Rodzaju 26, 15)

  • I zaczął oczyszczać studnie, które były niegdyś wykopane za życia Abrahama, jego ojca, a które Filistyni po śmierci Abrahama zasypali, i przywrócił im takie nazwy, jakie niegdyś ponadawał jego ojciec. (Księga Rodzaju 26, 18)

  • Gdy Izaak zestarzał się i jego oczy stały się tak słabe, że już nie mógł widzieć, zawołał na Ezawa, swego starszego syna: Synu mój! (Księga Rodzaju 27, 1)

  • Poszedł więc, wziął i przyniósł [je] swej matce; ona zaś przyrządziła z nich smaczną potrawę, taką, jaką lubił jego ojciec. (Księga Rodzaju 27, 14)

  • Nie rozpoznał jednak Jakuba, gdyż jego ręce były owłosione jak ręce Ezawa! A mając udzielić mu błogosławieństwa, (Księga Rodzaju 27, 23)

  • A potem jego ojciec Izaak rzekł do niego: Zbliż się i pocałuj mnie, mój synu! (Księga Rodzaju 27, 26)

  • Jakub zbliżył się i pocałował go. Gdy Izaak poczuł woń jego szat, dając mu błogosławieństwo mówił: Oto woń mego syna jak woń pola, które pobłogosławił Pan! (Księga Rodzaju 27, 27)

  • Izaak na te słowa odrzekł Ezawowi: Skoro uczyniłem go twoim panem, wszystkich zaś jego krewnych - jego sługami, i zapewniłem mu obfitość zboża oraz moszczu, to cóż mogę dla ciebie uczynić, mój synu? (Księga Rodzaju 27, 37)

  • Z miecza żyć będziesz i będziesz sługą twego brata! A gdy pragnienie wolności owładnie tobą, zrzucisz jego jarzmo z twej szyi. (Księga Rodzaju 27, 40)

  • Gdy więc uznał, że mieszkanki Kanaanu nie podobają się jego ojcu, Izaakowi, (Księga Rodzaju 28, 8)


“A divina bondade não só não rejeita as almas arrependidas, como também vai em busca das almas teimosas”. São Padre Pio de Pietrelcina