1 Oto imiona synów Izraela, którzy razem z Jakubem przybyli do Egiptu. Każdy zaś przyszedł ze swoją rodziną:
2 Ruben, Symeon, Lewi, Juda;
3 Issachar, Zabulon i Beniamin;
4 Dan, Neftali, Gad i Aser.
5 Było zaś wszystkich potomków Jakuba siedemdziesiąt osób, Józef zaś już był w Egipcie.
6 Potem umarł Józef i wszyscy jego bracia, i całe to pokolenie.
7 A synowie Izraela rozradzali się, pomnażali, potężnieli i umacniali się coraz bardziej, tak że cały kraj się nimi napełnił.
8 Lecz rządy w Egipcie objął nowy król, który nie znał Józefa.
9 I rzekł do swego ludu: Oto lud synów Izraela jest liczniejszy i potężniejszy od nas.
10 Roztropnie przeciw niemu wystąpmy, ażeby się przestał rozmnażać. W wypadku bowiem wojny mógłby się połączyć z naszymi wrogami w walce przeciw nam, aby wyjść z tego kraju.
11 Ustanowiono nad nim przełożonych robót publicznych, aby go uciskali ciężkimi pracami. Budowano wówczas dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramses.
12 Ale im bardziej go uciskano, tym bardziej się rozmnażał i rozrastał, co jeszcze potęgowało wstręt do Izraelitów.
13 Egipcjanie bezwzględnie zmuszali synów Izraela do ciężkich prac
14 i uprzykrzali im życie uciążliwą pracą przy glinie i cegle oraz różnymi pracami na polu. Do tych wszystkich prac przymuszano ich bezwzględnie.
15 Potem do położnych u kobiet hebrajskich, z których jedna nazywała się Szifra, a druga Pua, powiedział król egipski
16 te słowa: Jeśli będziecie przy porodach kobiet hebrajskich, to patrzcie na płeć noworodka. Jeśli będzie chłopiec, to winnyście go zabić, a jeśli dziewczynka, to zostawcie ją przy życiu.
17 Lecz położne bały się Boga i nie wykonały rozkazu króla egipskiego, pozostawiając przy życiu nowo narodzonych chłopców.
18 I wezwał król egipski położne, mówiąc do nich: Czemu tak czynicie i czemu pozostawiacie chłopców przy życiu?
19 One odpowiedziały faraonowi: Kobiety hebrajskie nie są podobne do Egipcjanek, one są zdrowe, toteż rodzą wcześniej, zanim zdoła do nich przybyć położna.
20 Bóg dobrze czynił położnym, a lud izraelski stawał się coraz liczniejszy i potężniejszy.
21 Ponieważ położne bały się Boga, również i im zapewnił On potomstwo.
22 Faraon wydał wtedy całemu narodowi rozkaz: Wszystkich nowo narodzonych chłopców Hebrajczyków należy wyrzucić do rzeki, a dziewczynki pozostawić przy życiu.
Versículos relacionados com Księga Wyjścia, 1:
Exodus 1 jest początkiem Księgi Wyjścia, w którym zgłaszany jest ucisk Izraelitów w Egipcie, a początek Boga planu ich uwolnienia. Rozdział rozpoczyna się od wprowadzenia historii Izraelitów w Egipcie, który wiele się rozmnożył i był postrzegany przez Egipcjan. Następnie faraon postanawia je uciskać, zniechęcać i nakazując położnym zabić noworodki męskie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Wyjści 1:
Wyjście 2:24: „I Bóg usłyszał swego jęku, a Bóg przypomniał sobie swoje przymierze z Abrahamem z Izaakiem i jakubem”. Ten werset pokazuje, że Bóg usłyszał krzyk Izraelitów i przypomniał sobie swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem, obiecując uwolnić ich z Egiptu.
Powtórzonego Prawa 26:7: „I płaczemy do Pana Boga naszych rodziców; i Pan usłyszał nasz głos i widział naszą dolegliwość, naszą pracę i nasz ucisk”. Widzimy tutaj, że Izraelici płakali do Pana podczas ich ucisku w Egipcie, a Bóg ich usłyszał i zobaczył Jego dolegliwość i ucisk.
Psalm 81:6: „Wziąłem jego ładunek z jego ramienia, jego ręce były wolne od koszy”. Ten werset mówi o wyzwoleniu Izraelitów Egiptu, gdzie Bóg wziął ciężar ucisku ramion i uwolnił ich, aby mieć wolne ręce.
Exodus 3:7: „A Pan powiedział: widziałem ostrożnie dolegliwość mojego ludu, który jest w Egipcie, i słyszałem jego płacz z powodu jego dokładności, ponieważ znałem ich bóle”. Tutaj Bóg przemawia bezpośrednio do Mojżesza i twierdzi, że widział dolegliwość swego ludu w Egipcie i usłyszał Jego płacz z powodu ucisku.
Izajasza 43:1: „Ale teraz Pan mówi, że stworzył cię, Jacoba i stworzył cię, O Izrael: Nie bój się, bo cię wypuściłem; nazywałem cię swoim imieniem, jesteś mój”. Ten werset mówi o wyzwoleniu i odkupieniu Izraela przez Pana, który nazwał je z imieniem i obiecał, że ich nie porzucą.
Capítulos: